کتاب جنگ، چهره ي زنانه ندارد، اعتراف، سند و يادداشتي است بر خاطرات و تجارب افرادي زخم ديده در جنگ. بيش از 200 زن در کتاب جنگ، چهره ي زنانه ندارد حرف هايي براي گفتن دارند و توضيح مي دهند که چگونه دختران جوان در آرزوي عروس شدن، به جبهه ي جنگ رفته و به سربازان خط مقدم در سال 1941 تبديل شدند. بيش از پانصدهزار زن در شوروي، دوشادوش مردان در فاجعه ي بزرگ جنگ جهاني دوم شرکت داشتند و نه تنها افراد زخمي و مجروح را نجات داده و مداوا مي کردند، بلکه به تک تيراندازي، منفجر کردن پل ها، شناسايي مواضع دشمن و جنگ رودررو نيز مشغول بوده اند. آن ها با دشمني مي جنگيدند که با بي رحمي تمام به سرزمين، خانه و فرزندان شان حمله کرده بود. نويسنده ي روس اين اثر، سوتلانا الکساندرونا الکسيويچ، چهار سال را صرف کار بر روي کتاب کرده، از بيش از صد شهر و روستا بازديد و داستان ها و خاطرات کهنه سربازان زن را ثبت و ضبط کرده است. مطبوعات شوروي از کتاب جنگ، چهره ي زنانه ندارد به عنوان «گزارشي روشن و آشکار از گذشته اي دور و تأثيرگذار بر کل کشور» ياد کرده اند. اصلي ترين ويژگي جنگ، چهره ي زنانه ندارد، تجارب و داستان هاي باورنکردني و شوکه کننده ي زنان در جنگي خون بار است.