در کتاب "آمده بودم موهايم را ببافم" نويسنده ي برنده ي جايزه " آ. مانت آنساي" ، دنياي خفقان آور گناه و درد و روحاني را ،بازسازي مي کند. "آمده بودم موهايم را ببافم" رماني از " آ. مانت آنساي" در سال 1994 است. اين کتاب در نوامبر سال 1999 به عنوان انتخاب "باشگاه کتاب اوپرا" انتخاب شد. داستان در سال 1972 به وقوع مي پيوندد، در حالي که شرايط، الن گرير و خانواده اش را به هالي فيلد ، ويسکانسين برمي گرداند. الن که با اجبار، همسر تازه بيکار شده ي خود را همراهي مي کند ، دو فرزندش را به خانه ي پدر و مادر همسر خود در تپه ي وينگار آورده است که خانه اي خالي از عشق با غباري تلخ و جريان ملال آور روزمرگي است . وقتي الن گرير و خانواده اش به هالي فيلد ويسکانسين بازگشتند ،اوضاع ، طوري نبود که آن ها اميدش را داشتند. همسر الن ، جيمز ، هيچ شغلي ندارد. خانواده ي وي, مجبور هستند با پدر و مادر جيمز ، فريتز و مري مارگارت زندگي کنند. مري و الن از همديگر بدشان مي آيد و اين موضوع الن را تا حدي تحت تاثير قرار مي دهد، که او در آستانه ي خودکشي است. در اين خانه، بي رحمي حساب شده ، راهي براي حفظ زندگي است. در پشت ظاهر پرهيزکار و دروغين خانواده ، گناهان و اسراري در اين مکان وجود دارد که مي تواند روحيه ي پرشور يک زن جوان پر جنب و جوش را خرد کند و در اينجا الن بايد صبر و تحمل ، تغيير و رشدي را پيدا کند که در تاريکي فراگيري تهديد مي کند همه چيز او و همه کساني را که دوست دارد نابود مي کند. در سال 2005 بر اساس اين داستان، فيلمي با بازي مري-لوئيز پارکر و تام اسکريت ساخته شد.