درباره‌‌ی سير عرفان در اسلام

دکتر زين الدين کيايي نژاد (1296- 1378ش) شاعر، استاد دانشگاه و مولف آثار فلسفي و عرفاني. در روستاي «گليرد» طالقان از تواب امام محمد غراليع شهرستان ساوجبلاغ، زاده شد. پس از فراگيري مقدمات علوم اسلامي جهت ادامه تحصيل رهسپار تهران شد و بعد از تلاش هاي فراوان، موفق به دريافت درجه دکتري در رشته «اديان و عرفان» از دانشگاه تهران گرديد. مديرکل حقوقي وزارت امور اقتصادي و دارايي، رياست شعبه پنجم ديوان محاسبات و تدريس در دانشکده الاهيات دانشگاه تهران از فعاليت هاي علمي و اجتماعي او به شمار مي رود.... کلمه عرفان در فرهنگ اسلامي به معني شناختن آمده است و در لغت‌نامه‌ها به معني علم و دانش تفسير گرديده است، ولکن از جهت مفهوم ميان علم و معرفت فرق‌هاي قايل شده‌اند، از جمله اينکه معرفت، علم پس از جهل است و از اين جهت است که به خداوند عالم گفته مي‌شود نه عارف، زيرا علم خداوند ازلي است و مسبوق به جهل نمي‌باشد. در تعيين اصل و ريشه کلمه تصوف و اشتقاق آن نظرهاي گوناگون و مختلفي وجود دارد. که مشهورترين و صحيح‌ترين نظر اين است که کلمه صوفي از "صوف" به معناي "پشم" مشتق است. زيرا در اين ترديد نيست که صوفيه پشمينه‌پوش بوده‌اند و چنين مي‌نمايد که اين عمل آنها به تدريج باعث آن شده است که به نام صوفي معروف شوند. برخي معتقدند که تصوف از مصداق و شعبه‌هاي عرفان است، نه تمام آن؛ به اين معني که عرفان عالي‌تر و والاتر از تصوّف مي‌باشد، تصوّف روش و طريقه‌اي است که از سرچشمه عرفان فيض مي‌گيرد. و عرفان با مفهوم کلي آن شامل تصوّف و ديگر روشها و طريقه‌ها نيز مي‌گردد. در سخنان بزرگان صوفيه عارف در مقام بالاتر و عالي‌تر از صوفي ذکر شده است، چنانکه در کتاب اسرار توحيد آمده است که خواجه مظفر نوغاني به شيخ ابوسعيد گفت:« صوفيت نگويم و درويشت هم نگويم بلکه عارفت گويم به کمال، شيخ گفت آن بود که گويد....

آخرین محصولات مشاهده شده