هر روايتي از آزادي يک برهه تاريخي خاص را به‌عنوان نقطه آغاز داستان خود برمي‌گزيند. در روايت نقل‌شده به‌وسيله آنتوني گريلينگ، نويسنده کتاب به سوي فروغ آزادي، نقطه آغاز قصه بلند آزادي پيکرهاي شعله‌ور کساني است که در آتش کينه و تعصب دادگاه‌هاي تفتيش عقايد سوختند و خاکستر شدند. اما آنان، به‌عنوان نخستين شهداي راه آزادي در دوران جديد، درواقع شمع‌هاي فروزاني بودند که با طلب کردن آزادي مذهبي، و ايجاد رخنه در حاکميت مطلق‌العنان کليسا، راه را براي طرح مطالبات آزادي‌خواهانه بعدي در همه عرصه‌ها، اعم از سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي، گشودند و آغازگر فصلي نوين و درخشان در تاريخ بشريت شدند. در روايت گريلينگ، که با تمرکز کامل بر غرب دربرگيرنده يک بازه زماني حدودا پانصدساله است، شعله‌اي که متعصبان مذهبي در آغاز عصر جديد برافروختند ناخواسته به چراغ روشني براي حق‌طلبان بدل گشت، تکاپويي به‌غايت پرهزينه اما بي‌نهايت ارزشمند که با گذر از انواع و اقسام جنبش‌هاي آزادي‌خواهانه‌ـ حق‌طلبانه مذهبي، سياسي، کارگري و مدني، سرانجام در قالب سند دوران‌ساز اعلاميه جهاني حقوق بشر به بار نشست. به ديد نويسنده، يادآوري اين تاريخ پرفرازو نشيب وقتي ضروري‌تر مي‌شود که بدانيم هرچند آن نهال شکننده، با مراقبت‌هاي دلاورانه زنان و مرداني از همه سنين و سنن، اکنون به درختي تناور تبديل شده است، اما درصورت کاستي گرفتن آن مراقبت‌ها بيم آن مي‌رود که به بهانه‌هاي مختلف گرفتار خزان‌ها و آفات مهلک گردد.