جامعه شناسي معرفت به پيدايش، انتشار، استفاده و حفظ دانش و درک در درون گروه ها و جوامع مي پردازد. فرضيه اساسي اين است که دانش در بستر اجتماعي شکل مي گيرد و لنگر مي اندازد. دانش، و به طور کلي تر: بنابراين تفکر از نظر اجتماعي مشروط است. دانش يک فرآيند مستقل نيست.
جامعه شناسي معرفت شاخه اي از جامعه شناسي است. نظريه هاي مربوطه توسط ماکس شلر و کارل مانهايم در اوايل قرن بيستم توسعه يافت. اين کتاب، کتابي معمولي درباره مباني يکي از حوزه‌هاي جامعه‌شناسي نيست، بلکه در آن فرايند تکامل و تحول انديشه جامعه‌شناختي و شکل‌گيري معرفت علمي در اين رشته بررسي مي‌شود. به‌علاوه، خواننده در اين اثر با مقوله‌هايي از قبيل آگاهي جمعي، رهيافت‌هاي نظري در جامعه‌شناسي معرفت معاصر، جامعه‌شناسي معرفت با جهت‌گيري پديدارشناسي، تحول ارتباطي، ساخت ارتباطي واقعيت، هرمنوتيک در علوم اجتماعي، نظريه کنش ارتباطي، نظريه نظام و معناشناسي، تحليل چارچوب‌ها، ساختارگرايي، گفتمان، عادت‌واره، مطالعات فرهنگي، جامعه‌شناسي علم، ساخت اجتماعي جامعه اطلاعاتي و معرفتي، توزيع اجتماعي معرفت، محيط اجتماعي، حافظه جمعي و روحيه، مديريت معرفت و … آشنا مي‌شود.