کتاب حاضر بزرگ ترين اثر داستايوفسکي بوده و در بازگشت از سيبري نوشته شده است. مترجم درباره ي اين اثر آورده است: «يکي از افتخارات دوران خدمت فرهنگي و مطبوعاتي من آن است که در سال 1327 براي نخستين بار با ترجمه ي "آزردگان" هم ميهنان عزيزم را با يکي از فروزان ترين ستارگان آسمان ادبيات دنيا يعني فئودور داستايوفسکي آشنا ساختم. با آنکه تا آن روز تنها عده ي معدودي از ايرانيان که به زبان هاي بيگانه آشنايي داشتند، آثار داستايوفسکي را مطالعه کرده بودند؛ کمتر فارسي زباني بود که داستايوفسکي را درست شناخته و به افکار بلند و نبوغ حيرت انگيز او پي برده باشد و بسيار خرسندم که ايرانيان سخن سنج و گوهرشناس به محض انتشار آزردگان، نه تنها استقبال شايان توجهي نمودند، بلکه طوري به مطالعه ي ساير آثار داستايوفسکي راغب گرديدند که عده اي ديگر از مترجمان خوش ذوق بعد از من به ترجمه ي ساير آثار آن نويسنده ي بزرگ پرداختند.» در قسمتي از داستان مي خوانيم: «راستي آليوشا يک پسر دوست داشتني بود. روحش هم چون روح فرشته پاک و صورتش زيبا و رفتارش بسيار مودبانه بود. در مدت کمي مهرش در دل ايخمنيف جاي گرفت. شاهزاده ي جوان با آنکه بيستمين سال زندگاني را مي پيمود، حرکات و رفتارش بسيار کودکانه بود و کسي نمي دانست چرا پدرش که وي را بسيار دوست مي داشت، دل به فراق وي داده بود.» اين کتاب را انتشارات «صفي عليشاه» منتشر کرده است.