پنير و کرم ها مطالعه اي است در مورد فرهنگ عامه در قرن شانزدهم که از چشم يک مرد ديده مي شود، آسياباني که در جريان تفتيش عقايد محاکمه شد. کارلو گينزبورگ از سوابق محاکمه دومنيکو اسکاندلا، آسياباني که با نام منوکيو نيز شناخته مي شود، استفاده مي کند تا نشان دهد که چگونه يک نفر به شرايط گيج کننده سياسي و مذهبي زمان خود واکنش نشان داده است. براي يک آسيابان معمولي، منوکيو به طرز شگفت انگيزي باسواد بود. او در شهادت محاکمه اش به بيش از دوازده کتاب از جمله کتاب مقدس، دکامرون بوکاچيو، سفرهاي ماندويل، و کتابي «اسرارآميز» که احتمالا قرآن بوده است، اشاره کرد. و آنچه را که خواند، با عباراتي که براي او آشنا بود، مانند نسخه خود از آفرينش، بازنويسي کرد: «همه چيز هرج و مرج بود، يعني خاک، هوا، آب و آتش با هم مخلوط شدند؛ و از آن انبوه توده اي تشکيل شد - درست همانطور که پنير از شير درست مي‌شود و کرم‌هايي در آن ظاهر مي‌شوند و اينان فرشتگان بودند.»