چرا معيار اندازه‌گيري عشق فقدان است؟ به آن ماه سپتامبر فکر مي‌کنم: کبوتر جنگلي، پروانة درياسالار سرخ، کشتزار زرد، آسمان نارنجي غروب. گفتي «دوستت دارم.» چرا تکراري‌ترين حرفي که مي‌توانيم به هم بگوييم هنوز حرفي است که مشتاق شنيدنش هستيم؟ «دوستت دارم» هميشه نقل‌قول بوده، نه تو اولين نفري هستي که به زبان آوردي‌اش، نه من؛ بااين‌حال به زبان که مي‌آوريمش همچون وحشياني حرف مي‌زنيم که واژه‌هايي را يافته‌ايم و مي‌پرستيمشان. من هم آن واژه‌ها را مي‌پرستيدم اما حالا تنهايي روي تخته‌سنگي ايستاده‌ام که با بدن خودم تراشيده‌امش.