در اين کتاب صحبت بر سر رنج هاي کور مادرزادي است که رفته رفته با دنياي خارج آشنا مي شود و بدان انس مي گيرد. براي او بساوايي حساس و شنوايي نازک سنج تنها وسيله شناخت شکل نزديکان، مردم، جهان و طبيعت و حتي رنگ هاست. آرزوي ديدن جانش را مي سوزاند ولي هنگامي رنجش مي دهد که اشتياق ديدار دلدار نازنين کاسه صبرش را لبريز مي کند...