گروتسک اصطلاحي است که بار سنگين احساسي و فرهنگي دارد. اين واژه در آغاز ابداعش معنايي ويژه و محدود به ژانر خاصي از هنرهاي گرافيکي داشت هرچند در طول زمان معناي آن چندگانه شد و تغييرات زيادي را متحمل شد. اين تغييرات نشان از يک دگرگوني تدريجي اما عميق در درک ما از «عادي‌بودن» دارند. از نظر آلن داگلاس کولمن، منتقد مستقل آمريکايي، مورخ و مدرس و کيوريتور عکاسي، ريشه اين دگرگوني‌ به تأثير عکاسي بر فرهنگ بازمي‌گردد. او در کتاب گروتسک در عکاسي از طريق گلچين‌کردن و گروه‌بندي‌کردن عکس‌هاي گروتسک قصد ايجاد يک زمينه‌ براي در نظر گرفتن گروتسک به عنوان يک سبک از عکاسي را دارد و به جاي اينکه براي ساختن اعتبار براي گروتسک در عکاسي روي موارد مشابه آن در ساير رسانه‌ها کار کند، به کشف تحول عکاسانه گروتسک، تنوع و حجم تصاوير گروتسک در عکاسي پرداخته‌است. اين کتاب از ديدگاه نويسنده‌اش يک مطالعه نقادانه است: يک آغاز، يک بنيان و اولين مجموعه از عکاساني که ديد خيالي آن‌ها به زندگي به اندازه‌ي ديد امپرسيونيست‌ها انقلابي به نظر مي‌رسد.