نيکولاس گوردون، شاعر مطرح آمريکايي،از عشق دگرسان يا عشقي که انتزاعي و خيالي نيست حرف ميزند. عشقي که نخستين بار نيما در منظومه ي افسانه به آن اشارت کرد. عشق زميني، که قرون متوالي در ادبيات فارسي در هاله اي از ريا در حاشيه باقي ماند. گوردون، جهت دوربين خود را از آسمان به سمت زمين مي آورد و اين عشق رئاليستي را بارور و آسماني ميکند.