خانواده‌ي پوآسونار، نوشته‌ي ژان دوتور (1920-2011)، نويسنده‌ي فقيد فرانسوي، اثري در ژانر داستان تاريخي است که به مقطعي از جنگ جهاني دوم در زمان اشغال خاک فرانسه توسط آلمان نازي مي‌پردازد. اما از آن رمان‌هاي تاريخي نيست که عين‌به‌عين واقعيت پيش رود.
نويسنده در اين اثر تحسين‌شده رويه‌ي ديگري از آدم‌ها در زمانه‌ي جنگ را به تصوير مي‌کشد. آنچه در خانواده‌ي پوآسونار مي‌خوانيم، با صداقت تمام نويسنده، هجويه‌اي بي‌رحمانه است از چندرويي آدم‌ها در زمانه‌ي جنگ، جاه‌طلبي‌ها و ظلم‌هايي که به حق يکديگر روا مي‌دارند، و البته، اين سوال اخلاقي مهم: مرز ميان مسئوليت فاعلانه‌ي انسان و بي‌اخلاقي‌هايي که شرايط شايد بر فرد تحميل کند، کجاست؟
خانواده‌ي پواسونار از آن جهت خواندني است که بيشتر آثار مربوط به جنگ جهاني دوم اغلب به زاويه‌نگاه افراد سودجويي که در خلال جنگ به نان‌ونوايي رسيدند، نمي‌پردازند. تنها نويسنده‌اي جسور و خلاق است که مي‌تواند سرزمين خودش و مردمانش را به نقد بکشد و از تاريکي‌هاي جنگ در تمام جبهه‌ها حرف بزند.