بررسي هاي معرفت شناسي کانت، اثري از زمان و چگونگي شکل گيري مفاهيم عقلي در يک بستر تاريخي نبود. از اين رو پيدا نبود که اين مفاهيم و صورت هاي عقلي در چه زماني و به چه ضرورتي در تاريخ هستي انسان پيدا شده است. اما کاسيرر به صورت ها و مفاهيم عقلي به عنوان پديده اي تاريخي نيز نگريست و پيدايش و تکامل تدريجي آن ها در بستر زمان و به ياري داده ها عيني قوم شناسي، زبان شناسي و علوم اجتماعي ديگر به بررسي کشيد. به سخن ديگر، نظريه پويايي اجتماعي را در معرفت شناسي وارد کرد و به بحث شناخت وجهه اي نوين بخشيد. ( پيوند اصيل آگاهي زبان شناختي و آگاهي اسطوره اي - ديني، اساسا با اين واقعيت بيان مي شود که همه ساختارهاي کلامي و هم چنين همه هستي هاي اسطوره اي به گونه اي برخوردار از برخي قدرت هاي اسطوره اي پديدار مي شوند... به نحوي که کلمه به صورت نوعي نيروي آغازين در مي آيد که سراسر هستي و عمل از آن صورت مي گيرد.)