فرهنگ در ايران از متن زندگي ، کاملا برنخاسته و جاي نپرداخته است. اين فرهنگ انبوه مصرفي ، همسان و يکنواخت است و نشاني از تنوع و جوهر خلاقيت شخصي شخصي در آن نيست. معماري روزگار ما بهترين شاهد اين مدعاست.