فئودور داستايفسکي نويسنده? مشهور و تأثيرگذار روس تبار است. ويژگي منحصر به فرد نوشته هاي وي روانکاوي و نيز بررسي زواياي رواني و دروني شخصيت هاي داستان هايش است. بسياري او را بزرگترين نويسنده ي روان شناختي جهان به حساب مي آورند. موضوع اکثر داستان هاي وي همچون شخصيت خودش سرگذشت مردمي ست عصيان زده، بيمار و روان پريش.
کتاب نازنين و بوبوک منتخبي از داستان هاي کوتاه داستايفسکي است. تمام داستان هاي اين کتاب بجز داستان بوبوک از کتاب "يادداشت هاي يک نويسنده" ي او گرفته شده اند. کتاب يادداشت هاي يک نويسنده مجموعه اي از آثار داستاني و غيرداستاني داستايفسکي را در خود جاي داده است و در دو جلد به چاپ رسيده است. جلد اول آن بين سال هاي 1873 و 1876 منتشر شد. مطالب اين کتاب بخش هايي از مجموعه مطالبي است که او براي گاهنامه اي که خود پايه گذاري کرده بود مي نوشت.
کتاب نازنين و بوبوک از دو داستان کلي تشکيل شده است: داستان نازنين و داستان بوبوک. داستان نازنين شامل 6 فصل است که به ترتيب عبارتند از: من که بودم و او که بود، پيشنهاد زناشويي، نجيب ترين مردم باش ولي خودت باور مکن، همه نقشه همه نقشه، نازنين عصيان مي کند و يک خاطره ي ترسناک. داستان بوبوک نيز شامل 5 فصل است که اين 5 فصل عبارتند از: يک روياي پر از غرور، ناگهان نقاب افتاد، خوب مي فهمم، فقط پنج دقيقه دير شد و بوبوک. کتاب نازنين و بوبوک توسط رحمت الهي ترجمه و گزينش شده است. اين کتاب را انتشارات علمي و فرهنگي منتشر کرده است.