داستاني با ريشه هاي واقعي که نخستين بار عطار نيشابوري آن را به شکلي افسانه اي باز افريني کرد ودر قالب مثنوي به شعر درآورد. داستان عشق ممنوعه ي رابعه -نخستين زن شاعر پارسي گو- به بکتاش غلام برادرش. داستان عشقي شورانگيز که موانع بسياري بر سر راه وصال عاشق و معشوق است اما از آنجا که عشق در ذات خود عملي انقلابي و نوعي مبارزه است در اينجا نيز عشق پاک و خالص يک لحظه رابعه و بکتاش را آرام نمي گذارد و آنها را وا مي دارد که براي وصال از هيچ عملي فروگذار نکنند. امير عباسيان اين داستان را در مجموعه ي عشق هاي ممنوعه به نثر در درآورده است نثر او توصيفي و خيال انگيز است و در تلاش است که حال هواي داستان را به تمام و کمال انتقال دهد. اگر در پي شناخت ماهيت و نمود عشقي خالصانه هستيد خواندن اين اثر به شما توصيه مي شود.