داستان نوشتن کتاب پروژه شادي، داستان جالبي است. گريچن رابين در يک روزي باراني در يکي از اتوبوس‌هاي شلوغ شهر نيويورک، درحالي که به قطره‌هاي آب روي شيشه خيره شده بود از خودش پرسيد هدف اصلي زندگي‌اش چيست؟ او براي جواب دادن به اين سوال تنها يک جواب مشخص داشت؛ او مي‌دانست که مي‌خواهد خوشحال زندگي کند. اين فکر اولين جرقه‌ي نوشتن کتابي درباره‌ي شادي بود.

گريچن رابين معتقد است مسير شادي براي هرکسي متفاوت است، به همين دليل به همه پيشنهاد مي‌کند کتابي درباره‌ي مسير خوشحالي‌شان بنويسند. اما اگر رسيدن به خوشحالي براي هرکسي يک مسير منحصر به دارد، پس خواندن اين کتاب به چه دردي مي‌خورد؟

رابين در جواب به اين سوال مي‌گويد:« اگرچه مسير خوشحالي براي هر کسي متفاوت است، اما خواندن تجربيات ديگران کمک مي‌کند تا راحت‌تر در اين مسير حرکت کنيم. او علاوه بر اين‌که تجربياتش را در اين کتاب روي کاغذ آورده است، مطالبي را هم روزانه در وبلاگ خودش مي‌نويسد که مي‌توانند راهکارهاي مناسبي براي هموار کردن مسير شادي افراد باشند. گريچن به همراه دوستانش وب سايتي به نام «ابزارهاي براي جعبه‌ي خوشحالي» را راه‌اندازي کرده است.

گريچن رابين اين کتاب را در دوازده فصل نوشته است. او نام ماه‌هاي سال را روي فصل‌هاي کتاب گذاشته است تا تغييرات به‌وجود آمده در هر ماه براي خوانندگان قابل لمس باشد. او در هر فصل يکي از جنبه‌هاي مهم زندگي مانند زندگي زناشويي، شغل، فرزندپروري و... را بررسي مي‌کند و بر خوش‌حال کردن آن جنبه‌ي زندگي متمرکز مي‌شود.