نمايشنامه «خانه عروسک » با اينکه به ظاهر دنباله‌اي بر نمايشنامه بزرگ و شگرف «هنريک ايبسن» است، ولي با ظرافت کم‌نظيري تبديل به اثر مستقلي شده‌است که فارغ از شاهکار «ايبسن» نيز خواندني است. اگر نمايشنامه «ايبسن» پرسش‌هاي بنياديني را در خصوص اعتماد در ازدواج، خانواده و رابطه، چيستي و چه‌گونگي يک ازدواج ايده‌آل، ايستادن برابر سنت‌هاي دست‌وپاگير و فشارهاي عظيم زيستن در جهاني مملو از قواعد به ظاهر غيرقابل تغيير را پيش روي مخاطبش مي‌گذارد، نمايشنامه «لوکاس نيث» پا را فراتر گذاشته و با احضار شخصيت‌هاي اصلي به جهان امروز ما، پاي شوخ‌طبعي و طنز را با زباني مدرن به اثرش باز مي‌کند و همراه با پرسش‌هاي اساسي «ايبسن»، دغدغه‌هاي تازه‌تري نيز به متن کارش مي‌افزايد. «خانه? عروسک ?» به وضعيت زنان در جهان امروز، فشارهاي اجتماعي، مسئله رابطه و ازدواج، جنسيت و برابري جنسي، حقوق بشر و ... در زمانه‌ ما پرداخته و پرسش‌هاي تازه‌تري را مطرح مي‌کند.