وقتي که مار ميبينيم نفسماناز شدت ترس بند مي آيد. ما از زيبايي والا يک طلوع آفتاب شگفت زده مي شويم. اين واکنشها تصادفي نيستند. در حقيقت ، بسياري از پاسخ هاي انساني ما به طبيعت به گذشته ي تکاملي ما گره خورده است - ما از مارها به دليل خطر زهر مي ترسيم و از طلوع خورشيد استقبال مي کنيم زيرا خطرات شب تاريک ناپديد مي شوند. بسياري از ترجيحات زيبايي شناسي ما - از انواع باغ هايي که ما درست مي کنيم تا غذاهايي که از آنها لذت مي بريم و سرگرمي هايي که به دنبال آن هستيم - نتيجه طولاني انتخاب طبيعي است. در اين اثر بلندپروازانه و غيرمعمول ، زيست شناس تکاملي ، گوردون اوراينز ، نقش تکامل را در پاسخ هاي انسان به محيط ، بررسي مي کند و با اين مسئله آغاز مي کند که چرا احساسات داريم و با رويکردهاي تکاملي به زيبايي شناسي خاتمه مي دهد. اوراينز نشان مي دهند که چگونه زندگي عاطفي امروز ما با تصميماتي که نياکان ما قرنها پيش در ساواناي آفريقا گرفته بودند ، شکل گرفته است ، زيرا آنها مکانهايي را براي زندگي ، به دنبال غذا و امنيت انتخاب مي کردند و در گروه هاي کوچک شکارچي جمع مي شدند. در اين مدت علايق و نفرت هاي ما در مغز ما شکل گرفتند ، زيرا پاسخ مناسب به محيط به معناي تفاوت بين بقا يا مرگ است. تجزيه و تحليل غني او توضيح مي دهد که چرا ما از بوستانهاي گرمسيري اجدادمان در پارکها و باغهاي خود تقليد مي کنيم ، چرا ما همزمان به سمت خطر جلب مي شويم و با احتياط به آن نزديک مي شويم ، و اينکه چگونه توجه جدي به صداهاي طبيعت باعث شده است که گونه ي موسيقياي غيرمعمولي باشيم. ما همچنين مي آموزيم که چرا نخل هاي مختلفي را براي شراب ايجاد کرده ايم ، و چرا واکنش هاي شديدي نسبت به بعضي از بوها داريم و چرا از طبقه بندي تقريبا همه چيز لذت مي بريم