سانتاگ در «کيت مرگ» داستاني وهم‌ناک و افسانه‌اي به‌سبک کافکا روايت مي‌کند و حتي در جريان اين روايت، تنه‌به‌تنه‌ي کوندرا هم مي‌زند. «کيت مرگ» داستان ديدي معقول و منطقي است که نمي‌تواند حقيقت را از دروغ تشخيص دهد. اين اثر تلفيقي غريب از رمان، هيجان، فلسفه و روياست؛ آييني است براي جنون‌زدايي از وحشت مدرن، کتابي روياوار از عشق و مرگ؛ رمان شگفت‌انگيزي که آشکارا بيانيه‌اي از آراء فلسفي و رويکردهاي هنري متاخر نويسنده است. سانتاگ در مصاحبه‌‌اي عنوان کرده است که لوئيس بونوئل، فيلم‌ساز بزرگ و سورئاليست اسپانيايي، زماني اظهار علاقه کرده که اقتباس سينمايي «کيت مرگ» را بسازد. ابتدا رمان به واگويه‌اي غريب درمورد بدن و ارتباطش با جهان درون و بيرون انسان مي‌ماند، اما مخاطب با خواندن و ردشدن از صفحات آغازين ناگهان خود را در داستاني پرکشش و جذاب مي‌يابد که روايتي منحصربه‌فرد از تنهايي انسان معاصر است.