گروه ليوينگ تئاتر، بيش از هفتاد سال آثار نمايشي سياسي را به صورت تجربي با همراهي تماشاگران و آفرينش جمعي اجرا کرد. گاهي رايگان، گاهي نيز در حمايت از هدف سياسي خاص در خيابان، از ديدگاه آنارشيستي. بنيانگذارانش، جوليان يک (1925 تا 1985) وجوديت مالينا (1926 تا 2015)، تئاتر آوانگارد مي‌بايست زمينه رهايي تماشاگران را فراهم بياورد و آنها را به مبارزه با بي‌عدالتي پيرامونشان تشويق کند. از اين رو، به ساختن تصوير جامعه‌اي در حال تغيير اصرار داشتند و بر اين باور بودند اگر کسي بتواند اين موضوع را در تئاتر تجربه کند، در زندگي نيز تجربه خواهد کرد. با اين باور، گروه ليوينگ تئاتر در شهر نيويورک تأسيس و نخستين اجراها در آپارتمان جوديت و جوليان برپا شد. مالينا تحت نظر اروين پيسکاتور نمايش خوانده بود. يک اما، تحصيل در دانشگاه بيل را رها کرد تا به نقاش اکسپرسيونيست انتزاعي بدل شود و نقاشي‌هايي به سبک ويلهلم دکونينگ خلق کند. هر دو، تئاتري متفاوت با قبل را تصور کردند، تئاتري توامان شاعرانه و سياسي، تئاتري در تضاد با توليدات تجاري برادوي. طي دهه شصت ميلادي، گروه ليوينگ، انقلابي‌ترين حرکت تئاتري را در نيويورک و آمريکا شناخته شد و به عنوان تئاتر دگرانديش در برابر هرگونه فعاليت تئاتر تجاري ايستادگي کرد. در دهه هفتاد، اوج فعاليت‌هاي گروه با طرح نظريه‌اي انقلابي تکميل شد. بي‌قيدي و آزادسازي تئاتر، خلق وضعيتي که قادر باشد به تنهايي به کنش تئاتر ناب دست يابد.