بوف کور مهمترين اثر صادق هدايت است. کتابي پر از نماد که از چنان عمق و محتوايي برخوردار است که با انواع مختلف تحليل‌ها قابل بررسي هست. تا به حال نقدهاي بسياري، به ويژه در حوزه نقد روان‌شناسانه، از داستان بوف کور ارائه شده است. اين اثر سمبوليک آنقدر عميق است که هرکسي قادر به درک آن نيست و از ديد خود آن را تفسير مي‌کند. کتاب‌هاي متعددي در شرح و تفسير بوف کور نوشته شده است که هرکدام از ديد همان نويسنده بوف کور را تفسير مي‌کند. شايد بتوان گفت «بوف کور» معروفترين و تنها داستان ايراني است که هم طرفداران و عاشقان بسيار و هم در نزد بسياري ديگر مطرود و منفور است.