-کوه هاي سنگي خاکستري تيره، چنان دشت خيز را در آغوش گرفته بودند که گويا گماشته ميخ هايي براي پاسداري از واپسين پاره بازمانده زمين هستند. تنها گذرگاه براي آمدشد به دشت خيز، تنگه اي در دوردست آن بود که هرازچندي، چرخ هاي خودرو يا سم هاي ستوري را به خود ميديد و شگفت زده از برهم خوردن تنهايي هميشگيش، سراپاي بيگانه رهگذر را ورانداز مي کرد و...