«خطرات فراوان و روزهاي پراضطراب در پيش روي ايران جديد است». تقريبا يک قرن بعد، بيم ها و اميدهاي ادوارد براون طنين خاصي در ذهن خوانندگان معاصر پيدا کرد. انقلاب 1905-1909 ايران، حتي پس از وقوع انقلابي شديدتر و فراگيرتر از انقلاب مشروطه، موضوعيت و تازگي خود را حفظ کرده است. علاوه بر اين، آرمان‌هاي انقلاب اسلامي 1979 اعتراضي دور به شکست آن انقلاب قبلي بود. ادوارد براون استاد مطالعات ايران در دانشگاه کمبريج بود که کتاب «يک سال در ميان ايرانيان» و چهار جلدي «تاريخ ادبي ايران» را نوشته بود. آنچه او اساسا قصد داشت در انقلاب ايران به آن دست يابد اين بود که به خوانندگان خود نشان دهد که وقايع پر فراز و نشيب آنها در ايران، که اغلب با سوء ظن، اگر نگوييم تحقير، به آن نگاه شده است در واقع چيزي کمتر از يک مبارزه ي واقعي توسط يک ملت ستمديده و فقير براي استقرار نبود. يک نظم قانون اساسي عليرغم احتمالات طاقت فرساي استبداد داخلي، مداخله خارجي، و شکاف ايدئولوژيک. او تلاش کرد تا به عنوان صدايي در غرب براي مشروطه خواهان ايران باشد. انقلاب ايران چيزي بيش از يک ثبت ساده از يک انقلاب بود، زيرا بر روند وقايعي که در صفحات خود پوشش مي داد تأثير گذاشت. اين نسخه جديد کتاب براي اولين بار در سال 1910 منتشر شد، مقدمه اي از عباس امانت، استاد تاريخ دانشگاه ييل، و همچنين بخشي از مکاتبات براون و بررسي هاي معاصر اين کتاب را به نمايش مي گذارد. همچنين شامل 56 عکس است. اين يک کتاب ضروري براي هر کسي است که سعي در درک گذشته و حال ايران دارد.