جيوز خدمت تان عارضم که، خدمتکارم آدم خارق العاده اي است؛ يعني خيلي قابل است. راستش، اصلا نمي دانم بدون او چه کار بايد مي کردم. در نگاه اول شبيه آن کساني است که در ايستگاه پنسيلوانيا داخل باجه هاي سنگ مرمر زير تابلوي «اطلاعات» مي نشينند. به طور قطع مي دانيد چه کساني را مي گويم. همان هايي که مي رويد پيششان و مثلا مي پرسيد: «ببخشيد، قطار بعدي دورقوزدره ي چاقچي آباد سفلا کي حرکت مي کنه؟» و آن ها بدون حتي لحظه هاي درنگ و فکر کردن جواب مي دهند: «ساعت ? و ??دقيقه، سکوي شماره ي ده، به ايستگاه سانفرانسيسکو که رسيدين، بايد خط عوض کنين.» و هر بار هم درست مي گويند. خب، جيوز هم دقيقا همين احساس علم لايتناهي را بهتان مي دهد.