قسمت هايي از کتاب هزارتوي آدميان (لذت متن) نخل هاي بلند قامت، با شاخه هاي انبوه خود، مانند نگهباني دور تا دور سرزمين دور افتاده ما قد برافراشته اند، از وسط دهکده ما آبراهه اي مي گذرد که شبيه به يک نهر است. تنها فرق آن با نهر، جريان کند آب آن است. عمق آبراهه حتي تا سينه مان هم نمي رسد. لباس هايمان را درمي آوريم، آنها را در دست هايمان مچاله مي کنيم و...