هرگاه که دموکراسي ديگري در سراشيبي سقوط مي افتد، مي خواهيم بدانيم آيا هشداري است به سرنوشت احتمالي دموکراسي ما؟ هر وقت که جان مردم از يک سياست مدار به لب مي رسد، راهي هست تا سياست مداري ديگر را به جاي او انتخاب کنند. رهبران مخوف يا چنان که در چين مي گفتند «امپراتوران بد» ممکن است بي سر و صدا سر به نيست شوند.احزاب سياسي در حال احتضار، سرانجام به گورستان تاريخ سپرده مي شوند. اگر دموکراسي واقعا مغفول بماند يا تضعيف شود، بعيد نيست که يک «امپراتور بد» آهسته در نهادهاي آن بخزد و جا خوش کند، طوري که ديگر نتوان از دستش خلاص شد.