در قرن دوازده ميلادي جزيره ي انگلستان به دست نرمان هاي فرانسوي اشغال و ملت آن به يوغ کشيده شد . اما از ميان همين ساکسني هاي شکست خورده و خواري ديده ،مردي برخواست که در پرتو دانايي خود به وزيري حکومت اربابان فاتح رسيد ،تا حدي که هانري دوم ،شاه فرانسه و انگلستان ،بي راي و نظر او جرات هچ اقدامي نمي يافت . پس اين وزير فهيم و فلسفي مشرب ،را محض مقاومت در برابر پيش خواهي هاي پاپ ،به اسقفي کشور خود نيز برگزيد . ولي توماس بکت در جامه ي روحاني به دفاع از حقوق هموطنان زيردست و ذليل خود برخاست ،چندان که سرانجام به دست اشرافيت متفرعن فرانسوي به قتل رسيد .با اين همه محبوبيت نام او در پيش ملتش ،پاپ ،دشمن پيشين او را واداشت پس از گذشت ده سال وي را مقدس اعلام کند . در تاريخ آمده است که توماس بکت زاده ي مادري شرقي بود ،و نيز درس خوانده ي اندلس اسلامي - عربي . در اين رمان کوتاه ،او را انساني مي يابيم برخوردار از خون و خويي غربي و شرقي ،و با اين حال در درک خود از عدالتي خالي از تبعيض ،و حکومتي بري از قهر ،همه جا تنها : انساني که در جست وجوي آئيني پاک و پاس دار رفاه و رستگاري انسان ها به راه مسيح مي رود و نافرجام مي ماند.