کتاب نفس بريده، رماني تاريخي نوشته ي برنده ي جايزه ي نوبل ادبيات، هرتا مولر است. در صبحي برفي در ژانويه ي 1945، پسري هفده ساله به نام لئو اوبرگ به اردوگاهي در اتحاد جماهير شوروي فرستاه مي شود. لئو مجبور مي شود که پنج سال را در شرايطي بسيار سخت با کارهايي چون جا به جا کردن زغال سنگ، انتقال آجر، درست کردن ملات و مبارزه با گرسنگي طاقت فرساي حاکم بر اردوگاه کار بگذارند. در اين اردوگاه جهنمي، انتقال هر بيل پر از ذغال سنگ، معادل يک گرم نان است. هرتا مولر با ارائه ي داستاني جذاب و به ياد ماندني، دنياي کابوس وار اردوگاه کار اجباري را با تمام پوچي هايش به تصوير مي کشد و از زبان لئو، که از زور گرسنگي به بينشي وهم آلود و ژرف دست يافته، به بيانِ بيان نشدني ها مي پردازد.