ماشنکا بدون شک لطيف‌ترين و زيباترين رمان نابوکف است. او اين رمان را به ياد وطن خود روسيه و دختري نوشت که انقلاب اکتبر آن‌ها را براي هميشه از او گرفته بود. او تعلق خاطر خاصي به اين رمانش داشت. رمان پيش رو داستان يک مهاجر روسي و افسر سابق گارد سفيد، گلبويچ گانين، است که در جريان انقلاب روسيه آواره شد. او در ابتداي داستان و طي يک گفتگو در مي‌يابد که عشق ازدست‌رفته‌اش با همسايه‌ي ناخوشايندش ازدواج کرده و به‌زودي به همسايگي او خواهد آمد. هنگامي که مرد اين مسئله را مي‌فهمد، رابطه‌اش با دوست‌دختر کنوني‌اش را پايان مي‌دهد و غرق در خاطرات گذشته با معشوقش مي‌شود. گانين که تاب نمي‌آورد مري، معشوقه‌‌اش، را با همسايه‌ي خود ببيند، مي‌کوشد تا او را از آن خود کند و نقشه‌اي براي بازگشت دوباره به مري مي‌کشد...