رمان ناديا که براي اولين بار در سال 1928 در فرانسه انتشار يافت، اولين و شايد بهترين داستان عاشقانه ي سورئال است؛ کتاب ناديا، نگرش اين جنبش درباره ي زندگي روزمره را بيان و تعريف مي کند. داستان اصلي کتاب، به ماجراي رابطه ي نويسنده با دختري در شهر پاريس مي پردازد. داستان به صورت اول شخص روايت مي شود و تصاويري از افراد، مکان ها و اشياي «سورئال» کامل کننده ي آن هستند. اين تصاوير، شخصيت اصلي داستان را وادار مي کنند تا درباره ي واقعيت يا عدم واقعيت محيط پيرامون خود تفکر کند. ناديا، دختري عجيب است که با ساير شخصيت هاي معمول تفاوت هايي دارد. عده اي او را حالتي ذهني، احساسي درباره ي واقعيت و يک جور تصوير توصيف کرده اند؛ از اين رو، مخاطب کتاب ممکن است به اين فکر کند که آيا او اصلا وجود خارجي دارد يا خير. با همه ي اين تفاسير، اين ناديا است که ساختار و فرمي مشخص به رمان مي بخشد.