در ميان شاهکارهاي بي نظير خلق شده در جهان ادبيات، اين نمايش نامه ي درام با نام "پر گنت" از يکي از برجسته ترين و تحسين شده ترين نمايش نامه نويسان کشور نروژ، "هنريک ايبسن" به شدت خودنمايي مي کند. اين اثر با شوخ طبيعي عميقي به بررسي فضيلت، رذيلت و حماقت هاي رايج در نوع بشر، در قامت شخصي به نام "پر گنت" مي پردازد که يک دهقان جوان و دلربا و در عين حال بي مسئوليت است. "هنريک ايبسن" که اين اثر را با بهره گيري از افسانه هاي فولکلور نروژي با چاشني تخيل و نوآوري خويشتن آفريده، زندگي رندانه ي "پر گنت" را به تصوير مي کشد که ثروت و شهرت را به دست آورده ولي هرگز خوشحالي و شادي را به دست نمي آورد. البته در انتهاي داستان، اين عشق است که باعث رستگاري "پر گنت" مي شود. با شروع نمايشنامه، دهقان جوان در يک مراسم عروسي حضور مي يابد و در آنجا با سولوي، زني که نهايتا رهايي او خواهد بود، آشنا مي شود. هر چند در اين مراسم ازدواج، "پر گنت" عروس را مي دزدد و بعدا او را در دشتي رها مي کند. اين نمايش دلگير با رشته اي از ماجراها که اکثرشان بازتاب خوبي از "پر گنت" به همراه ندارند، در مناطق مختلف ادامه مي يابد. بعد از اين ماجراهاي دلسرد کننده، "پر گنت" پير و تلخ کام به نروژ باز مي گردد تا در آنجا آرامش ابدي را در آغوش وفادار سولوي بيابد. همچون ديگر آثار "هنريک ايبسن"، اين اثر هم سرشار از عرفان و شاعرانگي و عاشقانگي است و خواننده در شخصيت "پر گنت" يک روح ياغي مي بيند که همواره در جستجوي يک حقيقت نهايي و دور از دسترس، سرگشته است.