دوباتن در کتاب (يک سفر درماني) همانند آثار پيشينش از زباني ساده، روان و جذاب براي بيان مشکلات بغرنج انساني و ارائه راه‌حل‌هاي عملي بهره مي‌برد. او عميق‌ترين مسائل فلسفي و رونشناسي را با چنان زبان سليس و گيرايي بيان مي‌کند که مخاطب با هر ميزان دانش بهره لازم را از آن مي‌برد. درون‌مايه کتاب مشکلات روزمره انسان‌ها در ارتباط با آزادي، عشق، اميد، ارتباطات اجتماعي، شغل و مسائلي از اين دست است. آنچه بر شيوايي اين اثر مي‌افزايد بهره‌گيري از آثار هنري و ادبي و اشاره به برهه‌هاي تاريخي مختلف است. در بخش هايي از کتاب، مطالب به کمک هنر نقاشي، تشريح مي‌شوند؛ گاه پاي روايت‌هاي تاريخي به ميان مي‌آيد و گاهي آثار ادبي به تفهيم مطلب کمک مي‌کنند. «يک سفر درماني»، به گفته دوباتن، در باب رستاخيز دوباره و يافتن راهي براي احياي ارتباط، اشتياق و شادکامي است.