“يازده” رماني از نويسنده فرانسوي پير ميشون است که براي اولين بار در سال 2009 منتشر شد. پير ميشون به دليل سبک روايي منحصربه فرد خود و کاوش در مضامين تاريخي و هنري شناخته شده است. “يازده” نيز از اين قاعده مستثني نيست و ترکيبي متمايز از داستان و تخيل تاريخي را ارائه مي‌دهد. اين رمان به صورت مجموعه‌اي از يازده مونولوگ نوشته شده که هر کدام بر فردي مرتبط با انقلاب فرانسه تمرکز دارد. اين شخصيت‌ها لزوما شناخته شده‌ترين چهره‌هاي آن دوره نيستند. در عوض، ميشون به زندگي افراد کمتر شناخته شده و در عين حال بسيار مهم مي‌پردازد. يازده مونولوگ به صورت مجموعه‌اي از پرتره‌ها ارائه مي‌شوند که هر کدام ديدگاه شخصيت را در مورد رويداد‌هاي آشفته اواخر قرن هجدهم آشکار مي‌کنند. شخصيت‌ها شامل شخصيت‌هاي تاريخي مانند ماکسيميليان روبسپير، ماري آنتوانت، و لويي شانزدهم و همچنين افراد کمتر برجسته‌اي مانند يک پسر درامر، يک باغبان و يک فاحشه هستند. نثر ميشون غني و شاعرانه است و جوهر دنياي دروني هر شخصيت را به تصوير مي‌کشد. يکي از ويژگي‌هاي قابل توجه «يازده»، تمرکز ميشون بر جنبه انساني تاريخ است. مي‌شون به جاي ارائه يک روايت بزرگ از انقلاب فرانسه، روي مبارزات شخصي، رويا‌ها و ترس‌هاي اين يازده شخصيت زوم مي‌کند. از طريق صداهاي آن‌ها، رمان تصويري ظريف و اغلب صميمي از يک دوره پرفراز و نشيب در تاريخ ارائه مي‌دهد. نويسنده سبکي غنايي و متفکرانه را در رمان يازده به کار مي‌گيرد و واقعيت‌هاي تاريخي را با عناصر تخيلي ترکيب مي‌کند و خوانندگان را دعوت مي‌کند تا نه تنها در مورد وقايع انقلاب فرانسه بلکه در مورد ماهيت خود داستان نيز تأمل کنند. هر مونولوگ يک اثر هنري ادبي است، گوهر روايي‌اي که به ايجاد موزاييک رمان کمک مي‌کند.