در کتاب هشت هزار سال تاريخ پوشاک اقوام ايراني به قلم مهرآسا غيبي، با مجموعه ي ارزشمندي از گنجينه ي غني پوشش و فرهنگ ايران زمين مواجه هستيم.

اين کتاب که متشکل از سيزده بخش مي باشد در شش بخش نخست پوشاک باستاني و در هفت بخش بعدي پوشاک اسلامي مورد پژوهش قرار گرفته است. نگارنده در هر بخش ابتدا شرح مختصري از شرايط تاريخي و اجتماعي ارائه مي کند و آثار آن را بر روي پوشش تبيين مي کند؛ سپس اجزاي البسه و نهايتا پارچه بافي هاي هر دوره را شرح مي دهد.

بخش نخست اين کتاب به پوشش هاي اوليه و استفاده از عناصر طبيعي نظير برگ و الياف گياهي براي پوشاندن بدن و مواردي نظير رنگ آميزي پوست و خال کوبي ها مي پردازد و اشاره مي کند که صنعت نساجي زودتر از بسياري از نقاط دنيا در ايران شکل گرفت. بخش دوم به طور عمده از تن پوش ها و زيورآلات ساکنان فلات ايران و اقوام غالب علي الخصوص ايلاميان سخن مي گويد و به پيشرفت هاي آنان در پارچه بافي اشاره مي کند. بخش سوم به پوشاک آريايي ها شامل قوم ماد و پارس پرداخته و بخش چهارم سلوکيان را از لحاظ پوشش بررسي مي کند . بخش پنجم پوشاک پارت ها يا اشکانيان، و بخش ششم ويژگي هاي لباس در دوره ي ساسانيان را بررسي کرده و بدين ترتيب بخش باستاني کتاب به پايان مي رسد. از بخش هفتم پوشاک اعراب در شروع عصر اسلام مورد بررسي قرار گرفته و از اين پس تا پايان کتاب و در دوره هاي مختلف پادشاهي ايران از ساماني تا قاجاريه، از تاثير فرهنگ اسلامي بر پوشش اقوام ايراني سخن گفته شده است.