در يک نيمروز تابستان سال 1862 چارلز لوتويج داجسن استاد رياضيات دانشگاه آکسفورد که دنيا او را به نام لوييس کارول مي شناسد. وقت قايق سواري با سه دختربچه که اسم يکي از آنها آليس بود قصه اي في البداهه تعريف کرد و چند روز بعد در دفتر خاطراتش نوشت: تمام ديشب بيدار ماندم و لاطائلاتي را نوشتم که آن روز براي آليس و دو خواهرش سرهم کردم. اين لاطائلات بعدها تبديل شد به يکي از مهم ترين آثار ادبي دنيا که هرچند در ظاهر قصه اي براي کودکان است به قول ويرجينيا وولف: آليس کتابي براي کودکان نيست. کتابي است که در آن همه ي ما به دنياي کودکي باز مي گرديم. لوييس کارول کاري کرد که هيچ کس موفق به انجامش نشده بود. به دنياي کودکي برگشت و از نو خلقش کرد.