انسان در طول حيات اجتماعي خود همواره نيازمند مذاکره است. تفاوت ميان انسان‌ها امري طبيعي است و همين امر به نوبه خود سبب ايجاد ديدگاه‌ها و در نتيجه نيازهاي مختلف و گاه متضاد در ميان آن‌ها مي‌گردد. از آنجايي که ثبات، لازمه شکل‌گيري و تداوم تمدن بشري است، مذاکره نيز به بخشي جدانشدني از زندگي انسان چه در بُعد اجتماعي و چه در بُعد فردي تبديل شده است.