ارزش بينايي براي کشف حقايقي درباره ي واقعيات بيروني را مي‌توان با اين جمله عامه‌پسند نشان داد: "ديدن، باور کردن است". اما جمله ي ديگري نيز وجود دارد که در تقابل با اين جمله قرار مي‌گيرد" "ظاهر، فريبنده است". به بيان ديگر بايد گفت که ادراک و آگاهي در تقابل با يکديگر واقع شده‌اند. آگاهي ما از واقعيات از اين مسئله ناشي مي‌شود که ما اعمال ادراکي را با يکديگر مقايسه مي کنيم و آنها را به تحليل‌هاي منطقي مربوط ميسازيم… از اين ديدگاه، تفاوت دو واژي "بينايي" و "عينيت" مشخص مي‌شود. نظريه‌پردازان معتقدند که "بينايي" فرايندي فيزيکي-‌روان‌شناختي است که بر اثر بازتاب نور بر چشم پديد ميآيد، درحاليکه "عينيت"، ناظر بر فرايندي اجتماعي است؛ در‌واقع عينيت، بينايي اجتماعي شده است.