باربارا دميک يکي از مهم ترين مستندنگاران روزگار ماست. کتاب خيابان لوگاوينا با زير عنوان زندگي و مرگ در ساراويوو در راويت نگاري مستند چند دهه اخير است. دميک مدت ها در مقام خبرنگار در اين شهر در دهه نود و در جنگ پرکشته بالکان حضور داشت و خود نيز تا دم مرگ رفت. البته اين ويژگي اوست که با حضور در بخش هاي پراتفاق جهان روايت هاي تکان دهنده و عميقي از آن ها مي نويسد. بسياري از مخاطبان ايراني او را با کتاب حسرت نمي خوريم که درباره زندگي مردمان عادي در کره شمالي است مي شناسند.

کتاب خيابان لوگاوينا روايتي ست از هم زيستي او با ساکنان يک محله در سارايوو در جنگ. در زمانه اي که سارايوو در محاصره همه جانبه و زير آتش توپخانه و تک تيراندازهاي ارتش صرب قرار دارد. دميک لحظه لحظه زندگي و مرگ در اين وضعيت را ثبت و روايت مي کند که چگونه مي تواند انسان را چنين تقليل دهد. او گزارشي به جهان مي نويسد درباره مردماني که هيچ کس حتي نامشان را نمي دانست اما بايد مقاومت مي کردند و زنده مي ماندند. براي بوسني يک مرز روي نقشه نيست بلکه مکاني ست که هنوز از آن خون مي چکد.