براي لارس فون تري يه،تلاش در راستاي رسيدن به اصالت در هنر سينما عبارت است از کشف و به کارگيري ظرفيت و قابليت اين فرم هنري براي دستيابي به ابزاري براي فرار از تسلط ارزش هاي فرهنگ بورژوايي و عادت و ابتذال زندگي روزمره: «وقتي فرد در زندگي واقعي در معرض تهديدهاي متعدد قرار مي گيرد، بايد دست به خلق نوعي زندگي و هستي خيالي بزند، زيرا در اين زندگي خيالي مي توانيد چيزهايي را مهار کنيد که در زندگي واقعي هيچ کنترلي روي شان نداريد.» لارس فون تري يه تنها به دنبال کسب نام و اعتبار نيست و آثارش عميقا ريشه در جست وجوي حس صادقانه اي از خويشتن خود دارند که زير روکش نازک عصبي کننده و برانگيزاننده اي پنهان شده است و در نگاه نخست تصوير کاريکاتورگونه اي از حساسيت هنري اش به نمايش مي گذارد و...