در قرن بيست و يکم، بشريت در حال رسيدن به ارتفاعات جديدي از درک علمي است - و در عين حال به نظر مي رسد که ذهن خود را از دست مي دهد. چگونه گونه‌اي که در کمتر از يک سال واکسن‌هاي کوويد-?? را کشف کرده است، مي‌تواند اين همه اخبار جعلي، درمان‌هاي بي‌نظير و نظريه‌پردازي توطئه توليد کند؟ در کتاب عقلانيت، پينکر اين کليشه بدبينانه را رد مي‌کند که انسان‌ها صرفا گونه‌اي غيرمنطقي هستند - غارنشينان خارج از زمان که به طور مهلکي با تعصبات، مغالطه‌ها و توهم‌ها نفرين شده‌اند. از اين گذشته، ما قوانين طبيعت را کشف کرديم، زندگي خود را طولاني و غني کرديم و معيارهايي را براي خود عقلانيت تعيين کرديم. در عوض، او توضيح مي‌دهد، ما به روش‌هايي فکر مي‌کنيم که با زمينه‌هاي کم‌تکنولوژي که بيشتر زندگي‌مان را در آن مي‌گذرانيم، مناسب است، اما از ابزارهاي قدرتمند استدلالي که در طول هزاران سال ساخته‌ايم استفاده نمي‌کنيم: منطق، تفکر انتقادي، احتمال، استنتاج علي و تصميم گيري در شرايط عدم قطعيت اين ابزارها جزء استاندارد برنامه هاي آموزشي ما نيستند و هرگز به طور واضح و سرگرم کننده در يک کتاب ارائه نشده اند - تا کنون.