سي و سومين مجلد از مجموعه تاريخ جهان به جنگ‌هاي صليبي اختصاص دارد. جنگي که در اوايل قرن يازدهم ميلادي، به درخواست پاپ اعظم با لشکرکشي ششصد هزار مسيحي به اورشليم، آغاز شد. احتمالاً جنگ‌هاي صليبي يکي از پرشورترين، چشمگيرترين و فوق‌العاده‌ترين حادثه قرون وسطاست. پاپ اوربانوس دوم در جواب درخواست کمک آلکسيوس کومننوس امپراتور جديد بيزانس که سعي در بازپس گيري اراضي از کف داده‌اش در آسياي صغير داشت، مي‌بايست خيل عظيم مردم اروپا را متقاعد مي‌کرد که سلاح برگيرند و هزاران مايل پيش روند تا از امپراتوري بيگانه در سرزميني بيگانه و عليه دشمني ناشناس دفاع کنند. لذا پاپ در نوامبر 1095 در شهر کلرمون – فران (واقع در جنوب فرانسه) شورايي متشکل از رهبران محلي کليسا تشکيل داد و در آن شهر يکي از هيجان برانگيزترين وعظ‌هاي تاريخ را براي شنواترين مخاطبان دنيا ايراد کرد و اين سرآغاز جنگ‌هاي صليبي بود: تلاش براي ارائه تصويري غلو‌آميز درباره موفقيت‌هاي ترک‌هاي مسلمان در اورشليم.