باربارا تاکمن در "تاريخ بي خردي" با ترکيب نمونه هايي گسترده، از تسليم شدن غير منطقي امپراتوري مونتزوما در سال 1520 تا حمله ژاپن به پرل هاربر، حماقت را بررسي و آن را به عنوان سياست هاي غير عاقلانه دولت ها و بر خلاف منافع آنها تعريف مي کند. او در " تاريخ بي خردي" با جزئياتي واضح چهار نقطه عطف تعيين کننده در تاريخ را که نشان از بي خردي دارند روشن مي کند: جنگ تروجان ، تجزيه ي Holy See که توسط پاپ هاي رنسانس هدايت شد، از بين رفتن مستعمرات آمريکايي توسط جورج سوم و انگليس و اشتباهات مداوم دولت امريکا در ويتنام. باربارا تاکمن در کتاب "تاريخ بي خردي" استعداد بالاي خود را براي نشان دادن مردم، مکان ها و وقايع تاريخي به نمايش گذاشته است.