يک گام مهم براي شفا اين است که در هيجانات نسبت به والدين خود آزاد باشيم. ممکن است تشخيص دهيم که والدينمان احتمالا به ما اهميت مي‌دهند و ما را دوست دارند، اما اين به معناي داشتن مهارت و ظرفيت براي برآورده کردن صحيح نيازهاي رشدي ما نيست. در اين کتاب مي‌خواهيم به اين موضوع بپردازيم که چگونه تروماي دوران کودکي‌تان بر شما تأثير گذاشته است، اما سفر ما با هم به اينجا ختم نمي‌شود؛ با وجود اينکه کاملا قادر به تغيير وقايع سال‌هاي شکل‌گيري خود نيستيم، در نهايت شفايمان از آن رويدادها مسئوليت ماست. اگر بخواهيم شرايط زندگي‌مان در بزرگسالي تغيير کند، خودمان مسئول اين تغيير هستيم. آزادي واقعي در زندگي نه تنها در نتيجه‌ي درک آنچه ما را شکل داده است، بلکه در نتيجه‌ي تلاش براي رهايي يافتن از آن به دست مي‌آيد.