زندگي در دنيايي که به نوابغ توجه ويژه‌اي نشان مي‌دهد و استعداد ذاتي را تا حد اعلا ستايش مي‌کند، سبب مي‌شود از توجه به اين نکته که انسان‌هاي معمولي نيز مي‌توانند رشد کنند، باز بمانيم. اين‌گونه مي‌شود که فاصله‌ي زيادي بين اکثريت، و اقليتي که نوابغ ناميده مي‌شوند، مي‌افتد و نبوغ تنها لازمه‌ي پيشرفت در نظر گرفته مي‌شود. اين طرز فکر به نفع هيچکس نيست و جز کمال‌گرايي، انفعال و نااميدي نتيجه‌اي ندارد. آدام گرانت (Adam Grant) در کتاب توانمندي‌هاي نهان (Hidden Potential) نشان مي‌دهد که همه‌ي ما مي‌توانيم در فرايند بهتر شدن، پيشرفت کنيم. او اين نکته را يادآور مي‌شود که اگر شانس در خانه‌يمان را نزد، مي‌توانيم در عوض خودمان در ايجاد موقعيتي طلايي دخيل باشيم. آدام گرانت شواهد و بينش‌هايي پيشگامانه ارائه مي‌دهد که ما را از زمين کوچکي که در آن بازي مي‌کنيم به المپيک مي‌برد. او اين اميدواري را به ما مي‌دهد که پيشرفت ربطي به نبوغ و استعداد ذاتي ما ندارد، بلکه به تلاش ما براي يادگيري و فراهم کردن بستر مناسب، مربوط مي‌شود. شخصيتي که ما با آن به دنيا مي‌آييم فقط ماده‌ي خامي است که بايد آن را ورز دهيم و به شکلي که مي‌خواهيم درآوريم. اتکا به توانايي‎‌‌هاي ذاتي چيزي جز عقب‌ماندگي و دست و پا زدن در اميد واهي، در پي ندارد. کار آدام گرانت در کتاب توانمندي‌هاي پنهان اين است که چگونگي به دست آوردن مهارت‌هاي لازم و ايجاد زيرساخت‌هاي مناسب براي تحقق اهداف را بررسي کند. مهم‌ترين نکته در مسير موفقيت، دانستن اين نکته است که پيشرفت ناگهاني حاصل نمي‌شود و در روندي تدريجي صورت مي‌گيرد؛ بنابريان ما بايد موانعِ مسير را شناسايي کنيم و راه عبور از آن‌ها را بياموزيم. کتاب توانمندي‌هاي نهان نيز به کمکمان مي‌آيد تا در هر حوزه‌اي که به آن علاقه‌منديم، نقاط قوت خود را کشف کنيم و با اتکا به آن‌ها در مسير قدم برداريم.