کتاب حاضر کنکاشي است درباره ي هويت بخشي به بافت هاي مسکوني لذا پس از ذکر مقدمه اي که محور آن ضرورت طرح مسئله است با رويکرد کاربردي و ديدگاهي فرآيندگرا در قالب دو بخش پايگاه نظري و راهکارهاي عملي دنبال مي شود. در پايگاه نظري کتاب هويت اعتبار خود را از تشخيص ميگيرد که اين مهم نيز به واسطه ي تطابق مستمر تصوير ذهني از يک پديده با عينيت آن ممکن مي شود بر اساس ماهيت لايه اي فرآيند تشخيص به عنوان زيربناي احراز هويت پديده بايد در درجه نخست از پديده هاي غير همسنخ با آن قابل بازشناسي بوده در درجه بعدي نسبت به پديده هاي همسنخ با آن واجد تشخيص باشد. بر اساس اين تعريف و تبيين و ارائه راهبرد براي فراهم آمدن امکان بازشناسي و تشخص بخشي به بافت به عنوان يک محله مسکوني خاص محور راهکارهاي عملي مطرح شده در کتاب است اين راهکارها از يک طرف بايد بتوانند از طريق تامين درهم تنيدگي نفوذ پذيري خوانايي آسايش امنيت خودماني بودن و دنجي به بازشناسي محله به عنوان حوزه اي قابل سکونت کمک کنند و از سوي ديگر شهر خاص و دنيز در ميان ساير محلات آن شهر تا سطح برخوردداري اجزا محله از تشخيص فراهم آورند. در نهايت کتاب حاضر مدعي است هويت بخشي جز اتخاذ تدابير طراحانه و مديريتي در حيطه تخصص هاي معماري طراحي و برنامه ريزي شهري و البته با عنايت به خصلت هاي ميان رشته اي اين فعاليت نيست و تحقق پذيري آن امري است ممکن و حتي نه چندان دشوار.