«خواجه شمس‌الدين محمد شيرازي» متخلص به (حافظ)، غزل سراي بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسي است. وي حدود سال 727 هجري قمري در شيراز متولد شد. علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبي عصر پايه‌اي رفيع يافت. خاصه در علوم فقهي و الهي تأمل بسيار کرد و قرآن را با چهارده روايت مختلف از بر داشت. «گوته» دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلماني ديوان شرقي خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وي تدوين کرد. ديوان اشعار او شامل غزليات، چند قصيده، چند مثنوي، قطعات و رباعيات است. وي به سال 792 هجري قمري در شيراز درگذشت. آرامگاه او در حافظيه شيراز زيارتگاه صاحب نظران و عاشقان شعر و ادب پارسي است و...