اختلال وسواس اجبار نه‌تنها براي کودک بلکه براي خانواده، دوستان، مدرسه و ساير افرادي که با او در ارتباط هستند اختلالي ناتوان‌کننده است. کودکان مبتلابه اختلال وسواس ممکن است افکار و تصاوير مزاحم و ناخواسته‌اي را تجربه کنند و يا درگير رفتارهاي تکراري و وسواس‌گونه شوند. افکار و رفتارهاي ناشي از اختلال وسواس در فعاليت‌هاي روزانه‌ي کودک مداخله مي‌کنند و حيطه‌هاي مختلف عملکرد وي را دچار آسيب مي‌نمايد. اختلال وسواس فکري عملي مي‌تواند طيف گسترده‌اي از خفيف تا شديد را در برگيرد و به‌ تنهايي يا همراه با ساير اختلالات روانپزشکي در کودک همراه شود. در مورد پيش‌بيني سير بيماري و درمان آن، قانوني قطعي وجود ندارد. با وجود اينکه امروزه شناخت و آگاهي از بيماري وسواس گسترش پيدا کرده است و درمان‌هاي جديد دارويي و رفتاري در اين زمينه به‌کار گرفته مي‌شوند و به‌ راحتي در دسترس‌اند، بازهم شواهدي دال بر عدم توانايي در شناسايي کودک مبتلا به وسواس در خانواده، مدرسه وجامعه ديده مي‌شود. همچنين نتايج پژوهش‌ها نشان مي‌دهد بسياري از افراد با آنکه در کودکي به اين اختلال دچار شده‌اند، به دلايل گوناگون از جمله عدم دسترسي به امکانات درماني، عدم شناخت کافي از اين اختلال و يا احساس شرم از علائم بيماري، درمانشان به تأخير افتاده است که اين امر روند درمان را دشوار مي‌سازد. با توجه با اين مسأله و با توجه به شيوع بالاي اختلالات اضطرابي از جمله وسواس و پيامدهاي مخرب آن پرداختن به آن ضرورت دارد؛ بنابراين مجموعه‌ي حاضر با همين هدف، به‌صورت اجمالي و قابل فهم براي عموم تدوين شده است.