ما موافق نيستيم. از سوالات کوچک سليقه اي گرفته تا سوالات بزرگ در مورد ماهيت وجود ، بحث هاي فکري بيشتر وقت ما را مي گيرند. در کتاب فقط روزهايي که مي نويسم ، منتقد ادبي محترم آرتور کريستال آنچه را که بيشتر مفسران ناديده مي گيرند ، بررسي مي کند: نقش خلق و خوي و سليقه در شکل گيري عقايد زيبايي شناختي و عقيدتي. کريستال در مقاله هاي تحريک آميز درباره خواندن و نوشتن ، در مورد رابطه بين زندگي و ادبيات ، دانش و يقين ، درباره خدا و مرگ و عدم تمايل تدريجي خود براي حضور در صحنه ادبيات مي نويسد و نشان مي دهد که نقطه نظرات مخالف بيشتر مبتني بر تعصبات فطري است تا از فکر يا تحليل . کريستال که به هيچ نظريه و برنامه ي سياسي نگاه نمي اندازد ، مظنونان معمول در جنگهاي فرهنگي را از نقطه نظري مستقل و البته بي طرفانه بازجويي مي کند. مقاله هاي او که به شکل واضحي شخصي و بي پرده و بي پروايانه نوشته شده اند، سوالات مهمي را مطرح مي کند. چه چيزي باعث مي شود فرهنگ يک چيز باشد و نه ديگري؟ چه چيزي باعث ايجاد ارزشهاي زيبايي شناختي مي شود؟ چه چيزي ما را به سمت مقايسه سوق مي دهد؟ و چگونه تعصب بر يک نوع از شواهد بر خلاف ديگري به شکل و محتواي استدلال فکري ما کمک مي کند؟