نام غلامحسين ساعدي به عنوان يکي از بزرگترين نمايش نامه نويسان فارسي زبان، همواره در عرصه ي تئاتر و نمايش کشور مي درخشد. همچون تمام روشنفکران زمانه اش، او نيز خود را از دغدغه و سختي هاي زندگي مردم کشورش جدا نمي دانست و جان مايه ي بسياري از نمايش نامه هاي او، همين موضوعات و مصائب عموم مردم است. وي با تخلص گوهرمراد، کارنامه درخشاني از نمايش نامه ها، داستان کوتاه، رمان ، فيلم نامه و ترجمه به يادگار گذاشته که هر يک گوشه اي از ظرفيت هاي عظيم آفرينش هنري او را به تصوير مي کشند. هنر ساعدي در گنجاندن بزرگترين فلسفه ها در ساده ترين داستان ها بود و همين امر سبب شده تا پيوستگي و ارتباط مخاطبين با آثار او بيش از ديگر نمايش نامه نويسان هم عصرش به چشم بيايد. علاوه بر محبوبيت و مقبوليت قلم و نحوه ي نگارش ساعدي، اهل هنر نيز متوجه ي فنون منحصر به فرد او در آفرينش هنري شده و برخي از بزرگترين کارگردان هاي کشور خواستار همکاري با اين نويسنده ي زرين قلم و به تصوير کشيدن تخيلات و نوشته هاي دغدغه مند او بودند. از معروف ترين اين همکاري ها مي توان به ساخت فيلم گاو و دايره ي مينا توسط داريوش مهرجويي اشاره کرد که به ترتيب اقتباسي از داستان هاي عزاداران بيل و آشغالدوني از غلامحسين ساعدي بودند. مجموعه ي هفت جلدي رو به رو که با اهتمام انتشارات نگاه به چاپ رسيده، علاوه بر دو داستان نامبرده، آثر ديگر او نظير ترس و لرز، شب نشيني با شکوه مي، آشفته حالان بيدار بخت، غريبه در شهر و عافيتگاه را شامل مي شود.